บุหงา มหาหงส์

                           บุหงา มหาหงส์

                                       

หญิงงาม นางสนมในวังเป็นร้อยเป็นพัน ก็หาสู้ความงามแม่หญิงตรงหน้าเขาไม่ได้สักเสี้ยว คำลือเล่าอ้างล้วนเป็นจริงทุกประการสำหรับแม่หญิงเลื่องชื่อผู้นี้ รูปนางอ้อนแอ้นอรชรเยี่ยงนางอัปสร ผิวขาวเหมือนหยวกกล้วยดูเปล่งปลั่ง ทั้งยังมีเนื้อขาวปนเหลืองเหมือนลูกจันทร์สุก เนื้อหนังแม่ชั่งอ่อนละมุนดั่งผ้ากำมะหยี่เนื้อแพง ใบหน้าไข่มนได้รูป คิ้วโก่งสุดหางตา ดวงตากลมโตสีดำเป็นมันดุจมณีนิล จมูกโด่งเรียวงามดังคันศร รับกับปากกระจับสีกลีบกุหลาบ เส้นผมอ่อนนุ่มดำขลับเป็นเงาทออ่อนๆ ยาวสยายถึงกลางหลัง เผยไหล่งามสีงาช้าง ยามแม่ยิ้ม พานหอบพระปัสสาสะเขาไปด้วย กลิ่นกายแม่ด้วยเล่า ที่เขาเฝ้าคิดคะนึงหา มิมีหญิงใดในใต้หล้าเสมอเหมือนแม่หญิงตรงหน้าเขาอีกแล้ว หากได้แม่คนหน้างาม เนื้องามมาเคียงกายแล้วไซร้ คงสุขล้ำหนักหนา...